Benim yercücesi Nisan ayında 5 yaşını dolduracak. Bu sene okul hayatının 2. yılındayız. Yıllardır unuttuğum, bilinçaltımın en dip kuyularına attığım okulla ilgili tüm daralma cümleleri hayatıma geri girdi.
Hem de sinsi sinsi... Önce krapon kağıdı, boya kalemleri, sevimli çıkartmalar şeklinde ortaya çıktı. Bir hevesle aldık. Bu hınzır tuzağa düşmemizin ardından gerçek kabus başladı: Pazar akşamı nefes sıkışıklıkları... "Eyvah ödevi yapmadık hala" bulantıları... Karı-koca "Bu hafta da sen yapsan ne olur yani?!" çemkirmeleri... İşgünlerinin en yoğun haftasında eve gelip bir de penguen resimleri kesme telaşı...
Neymiş? Aileler çocuklarının eğitim hayatına ne kadar erken ve etkili şekilde katılırsa çocuğun okul başarısı o kadar artarmış!
“Açık Sınıf Günü” diyorlar. Çocuğun dönem içinde yaptığı çalışmaları ailesiyle paylaştığı, çocuğun özgüvenini artıran, ailelerin “peh peh pehhh” diye elişlerini incelediği bir etkinlik.
1.5 saat öncesinde gidip oturduğumuz salonda etkinliğin ilk ayağını beklemeye başlıyoruz. İstanbul’a gelen Cats müzikali kadar olmasa da, ona yakın bir gösteri beklentimiz var.
Birden Oz Büyücüsünden bozma bir astronot grubu çıkıyor sahneye. Kimi ağlıyor, kimi işinde ciddiyetini bozmamakta ısrarlı...
Bizim sırık oğlan tam ortada, yanında da kankası, yerlere yatıyorlar gülmekten! Rezil olduk! Tanımamazlıktan geliyorum...
Bizim sırık oğlan tam ortada, yanında da kankası, yerlere yatıyorlar gülmekten! Rezil olduk! Tanımamazlıktan geliyorum...
Ağlatan şarkılar bittikten sonra, açık sınıf faslına geçiyoruz. 5 yaşındaki bir insanın portföyünü işveren ciddiyetiyle inceliyorum. Peh peh pehh... Derya Baykal'dan bu yana pet şişe kapaklarıyla bu kadar iş çıkartabilen birini görmemiştim...
Artık malzemelerle yapılmış şaheserlere burun bükerken, bir anda Picasso’nun kedisi çalışmasına denk geliyorum! Ben adımı zor söylüyordum 4 yaşında! Yeni nesil öğretmenler muhteşem gerçekten :D
Tam keyfini çıkartırken, hoop yeniden “Aile Katılım Projesi” faaliyeti tutuşturuyorlar elimize. Bay KendinDik üretimi ailemizin yazarı, gerçek bir blog kraliçesi gazları tarafıma üflenmek suretiyle, yeni bir ödevi öfleye pöfleye yazmaya koyuluyorum. Öğretmenimizin bakmadığı bir köşede, sınıf içi ciddiyetinden az bir uzakta...
Bir hafta önce park taşlarına yaptığı serbest dalış hareketiyle burnunu yara içinde bırakan yercücem keyiften dört köşe. Ödev bahane, çocuklara yaptığı her işten keyif almayı unutturmamak şahane ;-)
Adet yerini bulsun:
Puantiyeli bluzun sunumu burada: Puantiyeli Bluz ve Kelaynak Kuşları
Bluz yapım aşamaları da burada: Öğren Çekirge: Wrap Bluz Dikişi
Allah bağışlasın, çocuklarrrr hepsi bi alem
YanıtlaSilTeşekkürler :) öyleler gerçekten!
SilAncak bu kadar eğlenceli anlatilabilirdi :)))
YanıtlaSilteşekkür ederim! çok eğlendiğimizden olsa gerek :)
SilBu günlerin tadını çıkarııın. Çabucak büyüyorlar bu yakışıklılar.
YanıtlaSilçok haklısınız! çok hızlı büyüyor sıpa :)
Silçok şekersiniz, hep böyle eğlenceli günleriniz, yıllarınız olsun.
YanıtlaSilteşekkürler! sizin de :)
SilNe çok eğlenmişsiniz :)
YanıtlaSileğlendik hakikaten :D anasınıfına yeniden başlamak kolay değil!
Silİrem hanım sizi çok keyif alarak devamlı takip ediyorum anlatımınızı çok beğeniyorum çalışmalarınızda başarılar dilerim
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim :D sizlerden gelen güzel yorumlarla yazma isteğim daha da artıyor.
SilBilmem yazarın buradaki gizli mesajını aldınız mı? ;-)
:D hımm kitap yolda demekki çok keyif alacağımızdan eminim sevgilerimle..
SilBir gün o da olur inşallah :)
Silsevgiler!
Bu çocukk çok tatlı amaa..size birlikte mutlu çalışmalar diliyorum.
YanıtlaSilteşekkürler :) bu dönem veletlerin hepsi çok tatlı oluyor zaten!
Sil:))))))))))) bir olay aktarılırken bu kadar mı keyifli anlatılır. şunu söylemeden edemeyeceğim, mutlaka roman türünde bir kitap yazmalısınız.
YanıtlaSilgayet ciddiyim! :)
Söyleyin söyleyin böyle de bir gün olur inşallah! :)
Silteşekkürler!
bir blogger değilim, isim nereye yazılıyordu, imdaat! feyzan ben, sevgilerimle.
YanıtlaSilSevgili "Feyzan",
SilEğer Feyzan değil de tahmin ettiğim üzere Feyhan isimli arkadaşım iseniz, o halde sorunun blogger olup olmamakta değil, ismini doğru yazmakta olduğunu söylemeliyim öncelikle :)))
Buraya yorum bırakmak içib blogger olmaya gerek yok. "Anonim" seçeneği ile herhangi bir kimlik bırakmadan da yazı yazılabiliyor.
sevgiler!
oh be! öğrettiğiniz için teşekkürler. ben elektronik özürlü takipçiniz feyzan bilgir gürpınar efendim. (zaman zaman ismimi yanlış yazmışlığım da vardır.) tekrar söylüyorum; kesinlikle birgün kitap yazmalısınız. yazdıklarınızı okurken sizinle aynı heyecanı yaşıyoruz. daha ne olsun. bekliyoruz efendim kitabınızı heyecanla :) ışıl ışıl bir gün diliyorum size. sevgilerimle :)
Silbakın yine isim hanesinde "adsız" görüyorum. onu nasıl düzelteceğiz peki? allahım yine yapamadım :))))))))))))
SilFeyzan'ın gizemi çözüldü sonunda! :)
Silgoogle hesabınız var ise onunla giriş yapabilirsiniz. Böylece siz çıkış yapana kadar her blogda yorum kısmında adınız otomatik çıkar. Ama yorum altına isim yazarak da gayet güzel meseleyi çözüyorsunuz bence :)) yorumlarınız muhteşem!
Süpersiniz, yine keyifli bir yazıydı. Allah neşenizden bir şey kaybettirmesin... Sevgiler...
YanıtlaSilBeğeniniz için de güzel temenniniz için de teşekkür ederim sevgili Funda :)
SilYaptıklarınız ayrı bir yana (hepsine ayrı ayrı bayılıyorum) ama yazdıklarınızı okumaktan büyük keyif alıyorum :) Ağzınıza sağlık emi :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim MeşgulAnne :D
Silben de yorumları olumaktan büyük keyif alıyorum ;)