KELEBEKLER, RUH HALLERİ VE PEMBE CEKET ÜZERİNE

Giysilerimde desenli kumaşlar kullanmayı seviyorum.  Ama desenli kumaşları seçerken alışılmadık, hatta yer yer rahatsız edici olması öncelikli tercih sebebim oluyor. Üst üste yığılmış bulaşıklar, tekinsiz bakışlı baykuşlar, tehditkar kurukafalar, renk renk terlikler, uzun bacaklı flamingolar derken, çiçek ve kelebek desenli kumaşlar ilgi alanımın sınır kasabasında kalıyorlar.

Neden bilmem, retro kıyafetler hoşuma gitse de, 50'lerin hanım hanımcık kadın modellerinden sıkılıyorum. Çiçek görünce kaçıyorum, kelebek görünce saklanıyorum. Bir tane kelebekli bir elbisem vardı gerçi. Geçtiğimiz yaz sezonu üstümden çıkarmamıştım. Ama hem çiçek, hem kelebek hem pastel renkler bir araya geldiğinde, midem fazla şeker yemeden kaynaklı bulantıya benzer burkulmalar yaşıyor. 

Her kumaş alışverişimdeki gibi, aklımın yarısını evde bıraktığım için, beyaz üstüne suluboyayla çizilmiş çiçek ve kelebek deseniyle bezeli bu ince poplini aldığımda ne düşündüğümü hatırlamıyorum. 

Güzel aslında, çok güzel bir desen. Tiril tiril bir yaz elbisesi olabilecek potansiyelde (evet işte bunu düşünerek almıştım! Tamam!) Gel gör ki, ben çiçek böcek kadını değilim. Taşıyamam üstümde. Giysem çekiştiririm. Haddinden fazla şeker tüketimi hissi geri gelir. Şirin değilim ben. 

Bir kumaş insanın ruhunun karanlık kısımlarıyla yüzleşmesine sebep olur mu? Oluyor işte. Olmayan akla, yılların psikoloji eğitimi bilgisi yüklenince, bu güzelim desenler bir anda Rorschach testine dönüveriyor : /

Hal böyle olunca, bu dünya güzeli desenleri değerlendirecek farklı yollar aramaya başlıyorum. Aklımda uzun zamandır yer tutan bir tasarımı gerçekleştirmek için güzel bir tuval oluşturuyorlar. 

Bahar için önü açık, pantolonlarımın üzerine giyebileceğim kısa bir ceket sahibi olmak istiyordum. Hala istediğim tüm tasarımları kendi başıma çizemediğim için mevcut kalıpları kullanmak durumundayım. Bunun için Creazion dergisi yardımıyla yaptığım hırkamın kalıbıyla biraz oynamaya karar verdim. (Hırka detayları burada: http://www.kendindik.com/2014/01/orgu-bilmem-ben.html)
Sonucun tam olarak nasıl çıkacağından emin olmasam da, içgüdülerime güvenerek ön parçaları şu şekilde görünen bir ceket modeli kestim: 

Daha sonra güzelim kelebeklerin dış dünyaya göz kırptığı, bir varmış bir yokmuş hissi içeren bir görüntü yaratmak istedim ve bu kumaşı astar olarak kullanmaya karar verdim. 

Her iki kumaşın inceliğinden dolayı astar olarak kestiğim kumaşları kumaş telayla kapladım. Ütüledim ve ceket kumaşına öyle monte ettim. Güzelim kelebeklerin ceketin yakalarından görünmesini sağlamak için desenleri yaka parçalarının köşelerine getirmeye gayret ettim. 

Ön parçaları simetrik şekilde ayarladıktan sonra sırt kısmına ne gelirse gelsin önemli değil. Askıda sergilemiyorum ne de olsa. Telayla sertleştirilmiş astarı da ceket gibi diktim. Daha sonra tersten iki kumaşı birbirine monte ettim. 

Sonuç, eşarp yakalı hissi veren bir tasarım oldu! Aslında bu ceketi içinde düz beyaz kumaşla giymek daha doğru. Dinazorlarla çekim yaparken çok dikkat etmemişim. 

Aksesuarlarıma ise bayılıyorum! Tuhaf Tuhafiye'nin bence en eğlenceli takılarından. Abiye bir tasarım, cıvıl cıvıl renk seçimleriyle şahane bir küpeye dönüşmüş. Bu küpelere 15  TL'ye sahip olmak isteyenler alışveriş yapmadan önce her 3 renk seçeneğini de incelemeli mutlaka. Detaylar:www.tuhaftuhafiye.com'da

Böyle bir yakayı kemerle kullanmak da ilginç olabilir gibi geldi. Ancak bunun için biraz daha uzun bir ceket olmalıydı sanki. Bir başka tasarıma artık :) 

Eee, bir önceki yazıda (bkz. Kadınlar Venüs'ten) hararetle dile getirdiğiniz merakınızı giderebildi mi bu yazı sevgili okur? ;)