AMİTOZ, MİTOZ, MAYOZ

Canlı türlerinde amitoz, mitoz ve mayoz olmak üzere 3 çeşit hücre bölünmesi görülmektedir. Cinsiyet kromozomlarına göre "kadın" olarak sınıflanan canlılarda ise, bu tür hücre bölünmelerinin, kelimenin önüne gelen "çalışan" ya da "anne" sıfatları ile yer yer ışık hızına yakın bir hızda gerçekleşebildiği tespit edilmiştir. 

Halihazırda gün içinde yüzbin tane iş yapmayı günlük alışkanlık haline getirmiş olan XX kromozomlu canlı türleri, bir de üreme dürtüsü sonucunda yavruladıysa, zaman zaman zihnen ve bedenen milyarlarca hücreye bölündüğünü hissedebilmektedir. 

Bilim, hücre bölünmesinin nedenini hücrelerde yaşamsal faaliyetlerin sürdürülebilmesi için yapım ve yıkım olaylarının, yani metabolik faaliyetlerin gerçekleşmesi zorunluluğu olarak açıklamaktadır. Bu ifadenin, ortalama bir Türk kadının yaşamındaki yansıması ile şöyle görülebilmektedir: 

İlk gençlik dönemlerinde "yoo ben asla yapmaaam! Iyyyy!" denilen iş türleri bir çırpıda bitirilen günlük alışkanlıklara dönüşürken, hücre bölünmesinin verdiği yenilenme hissiyle "bittim ben... yeter... kolumu kaldıramıyorum"  denildiği anda bile en az 8 işi yapma, bir o kadarını da planlama becerisine kavuşabilir bu XX kromozomlu canlılar. 

Bunun en tipik uzantılarından biri, daha yemek yenirken bile bir sonraki yemeğin ne olacağının planlanması, tam bir iş yaparken yeterince anne şefkatini asla alamadığı görüntüsü veren yavrunuzun eteklerinize yapışıp o an aklına gelen birşeyi sanki dünyadaki en önemli işmiş gibi istemesi ve takdire şayan bir zamanlama ile tam da velediniz çığlık çigan konuştuğu sırada işle ilgili bir telefon görüşmesi yapmak zorunda kalmanızdır. İşin daha da garibi vücudunuz tüm bunları artık günlük bir alışkanlıkmış gibi karşılamaya başlamıştır. 

Gün gelir, isterseniz mitoz ve mayoz bölünmenin en kralını yapın, pil bir süreliğine bitiverir. Yapılacak işler, teslim edilecek projeler, doyurulacak boğazlar, planlanacak çalışmalar derken herşey bir anda tek bir istekle kilitleniverir "bırakın az bi uyuyayım..." 

Okulların tatil olmasıyla birlikte birçok çalışan annenin yaşadığı karın ağrılarını yaşamaya başlamama rağmen, Kendin Dik Atölyesinin ilk derslerini yapmanın heyecanı içinde mutluluktan uçmaktaydım. İşte tam o anda nereden geldiğini bilmediğim ahlaksız bir beta mikrobu bir süreliğine beni yere yapıştırmaya karar verdi. Hayatı boyunca naz yapmaya alışkın olmayan bir bünyem olduğundan, hastalanmayı da bir türlü bilemedim çok şükür. 14 yıldır birlikte olduğum Bay KendinDik beni ilk kez ateşli hastalıkta gördüğünü söyledi; düşünün artık!  Ama ne ateş :) 2 gün süresince 38-40 derecelerden indiremediğim ateşimi arka arkaya vurulan 4 penisilin iğnesiyle kontrol altına alabildik. Bu vesileyle 1928 yılında tesadüfen keşfedilen penisilinin icad olmasına sebep olan kozmik şakacıya da teşekkürlerimi sunma imkanım oldu :) (bkz. penisilinin icadı)

Elbette 4 gün yoğun şekilde süren sıkıcı hastalığım sırasında gül gibi bakılmamın doğal bir sonucu olarak, ben daha iyileşmeden evdekiler hastalandı! Tabii daha kendime gelemeden  bir yandan işler, bir yandan yeni dersler, bir yandan evdekilerin bakımı derken hadiii ışık hızıyla hücre bölünmesine devam! Hızımı zorunlu olarak düşürdüğümde, hepimizin hergün alışkanlık halinde yaptığımız onlarca işe nasıl yetiştiğimizi hayretler içinde düşündüm. Elbette, bu hayretim yaklaşık 10 dakika sürmeye fırsat buldu... 

4 günlük "yatak tatilinin" sonunda sabah yine 6'da kalktım. Her sabah yaptığım gibi, sabahın ilk ışıklarıyla evde sakince oturabildiğim tek saatin ilk 15 dakikasını kahve keyfi, sonraki 20 dakikasını meditasyon, geri kalanını beni bekleyen güne hazırlanmayla geçirdim. Uyanır uyanmaz yanıma koşturan yercücemin çıplak ayaklarının sesiyle gülümsedim ve dünya üzerindeki milyonlarca XX kromozomlu canlı türü gibi nasıl yetiştiğimi bilmeden yüzlerce irili ufaklı işi bir çırpıda yapacağım yeni güne gülümseyerek devam ettim. 
Günlerini benzer şekilde geçiren tüm XX kromozomlu canlılara selamlarımla! :D

İllustrasyonlar: Yellena James