NEREYE GİDECEĞİNİ BİLEN GEMİYE TÜM RÜZGARLAR YARDIM EDER

Pırıl pırıl parlıyordu diğer çocuklarınkiler. Lastikleri kocaman ve sağlamdı. Benimki gibi her tarafı yamalı ve her üç çukurda bir patlamaya meyilli değildi. Frene bastıklarında zınk diye duruyorlardı. Benimki ise, sanki benimle alay edermiş gibi, tiz bir kahkahaya benzer ses çıkartıp, frene bastıktan 10 metre sonra durabiliyordu.  10 uzun, alaycı metre... Düşmeden sürmeyi ilk o bisiklette öğrenmiştim. Üzerindeki her çizik, ayrı bir maceranın anısıydı. Ama artık mahalle içi yarışlarda sona kalan hep ben oluyordum...

Bir gün okuldan eve gelirken, mahallemizde yeni açılan beyaz eşyacının önünde sıra sıra yeni bisikletler gördüm. O zamanlar beyaz eşyacılar bisiklet de satardı, evet. Gıcır gıcır bisikletler ilkokul 3'teki bir çocuk için son model Alman arabalarından daha havalıydı. İçlerinden birini gözüme kestirmiş ve hiç çekinmeden gidip kaça satıldığını sormuştum.  İlkokul 3 matematik bilgimle, o bisikleti alabilmek için harçlıklarımı 8 yıl biriktirmem gerektiğini hesaplamıştım. Ama planım hazırdı. En azından bir sonraki bayram harçlıklarımı alır almaz, macun, turbo sakız, leblebi tozu gibi abur cuburlara para harcamayı bırakacaktım. O yaşımda aklımın erdiği en büyük bütçe planlaması buydu. O zamanlar "istediğiniz şeyi düşünün, vizyonlayın, fotoğrafını buzdolabınıza yapıştırın" içerikli popüler bilgiler henüz hayatımızı istila etmediğinden, tek bildiğim her gece yatmadan önce o uçuk pembe gıcır gıcır bisikleti sürmenin ne güzel bir şey olduğunu hayal edip uykuya dalmaktı.

O pırıl pırıl uçuk pembe bisikleti almam 8 yıl sürmedi tabii. İster vizyonlama deyin, ister duanın etkisi, isterseniz de beyaz eşyacının önünden her geçişte içli içli bisikletlere bakan ve harçlığına hiç dokunmayan bir çocuğun anne babada yarattığı vicdan azabı... Bir sonraki yaz mahalle yollarının fatihi ben oldum!

O bisikleti aldığım yazdan 15 yaz sonra, nihayet kendi paramı doğru dürüst kazanabildiğim bir işim oldu. Kendi paramı kazanmaya başlamanın verdiği his muhteşem, kendi paramla yapabileceklerim neredeyse sınırsız geliyordu. Bu özgürlüğün verdiği sınırsızlık hissi nasıl oldu da beni yalnızca ihtiyacımın 10 katı kıyafet, ayakkabı, cd/dvd vb. almaya yöneltti bilmiyorum. Tek bildiğim, bir gün dolabımın önünde durup indirimlerden "süper ucuza" aldığım kıyafetleri artık ağzına kadar dolmuş olan dolabımın içine nasıl sığdıracağımı hesaplarken yaşadığım farkındalıktı... Ne güzel, artık ailemden harçlık almıyor, finansal özgürlüğümün tadını çıkartıyordum. İyi de finansal özgürlüğümün geldiği nokta bu muydu? Hani her sene tatillerimi dünyada görmediğim bir yeri görmek için geçirecektim? Yaptığım planlamalar sadece beğendiğim bir ürünü almak için bir sonraki indirimin ilk gününü beklemeye mi dönüşmüştü? O gün bu anlamsız harcama alışkanlığıma bir son verdim. Kendi paramı nasıl yöneteceğim konusunda pek bir fikrim yoktu açıkçası. Ama en azından, ne kadar ucuza gelirse gelsin alışveriş savurganlığını bıraktım.

Keşke o zamanlar, kazancımı sadece harcadıklarımı ödeme dışında yönetmenin ne demek olduğunu öğreten bir kaynağım olsaydı. Basit, anlaması kolay, uygulaması pratik bir araç... İşte bu son söylediklerimi, bir websitesini inceledikten sonra kurabildim. Hayatta el yordamıyla ve uzun yoldan öğrendiğim para yönetimini, son derece kolay takip edilebilen, akıcı ve pratik şekilde anlatan şahane bir kaynak buldum.  “Paramı Yönetebiliyorum” isimli bir proje, Kalkınma Bakanlığı, Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP), Habitat Kalkınma ve Yönetişim Derneği, Visa Europe Türkiye ve  üye bankalarının işbirliğiyle uygulamaya konmuş. Gidin bir websitelerini inceleyin: www.paramiyonetebiliyorum.net Neden böyle hevesli yazdığımı hemen anlayacaksınız.

"Hayal ile hedef arasındaki tek fark planlamadır" diyor ve adım adım anlatıyor. Kasmıyor, yormuyor, tane tane anlatıyor. Ben bunların çoğunu el yordamıyla öğrenmiştim hayatta. Elimdeki tek ders notum yaptığım hatalardan çıkardığım acı derslerdi. Bir bankaya yaklaşırken ürkerdim. ‘Finansal okuryazarlık’ ifadesini cümle içinde hiç kullanmazdım. Siteyi incelerken henüz bilmediğim çok fazla şey öğrendim. Üşenmeyin, gidip siteyi inceleyin. Farklı yaş gruplarına göre farklı eğitimleri var internet üzerinden. Ben her yaş grubunu inceledim! Her bir ders son derece akıcı ve pratik bir dille, günlük ihtiyaçlara yönelik olarak yazılmış. Yaş grubunuz sitedeki gruplarla tutmuyorsa da, yakınlarınızda “büyüklerinin nasihatlerini dinlemekten” sıkılan ama bu bilgilerden faydalanabilecek onlarca gence aracı olun!