Moskova'ya taşınalı henüz 1 ay olmadı daha. Yeni bir ülkede yaşamaya başlamanın, her an yeni şeyler öğrenmeye açık olmayı gerektirdiğini bilerek çıktım yola. Ancak ben konuşulan dil, yaşadığım şehrin kültürü, sokakları vs. derken, büyük şeylerde şaşkınlık yaşayacağımı sanıyordum. Beni hazırlıksız yakalayan, küçük detaylar oldu...
Yıllardır yabancılarla çalışıyor olmamın getirdiği esneklik ile genlerimin dip kuyularına işlemiş Anadolu kadını eğitim-öğretimim arasındaki gelgitlerim… Genelde birinin diğerine burun kıvırması, diğerinin yaygarası, zor zamanda ötekinin berikini sakinleştirmesi şeklinde kendi halinde bir akış içinde geçiyor bu gelgitler. Ama ne zaman hangisinin sesi daha yüksek çıkıyor, ben de takip edemiyorum. Bu yeni hayatıma ilişkin ilk gözlemlerimi hangisinin diliyle yazacağımı bilemediğim için, her şeyi olduğu gibi, içimdeki tüm yaygaralarla yazmaya karar verdim:
Dış ben: Kendimize parka bakan sevimli bir ev tuttuk. Burada evler eşyalı kiralanıyormuş çoğunlukla. Göz zevkime uygun birkaç değişiklik yaptıktan sonra, eşyalı ev tutma fikri bana çok pratik ve rahat geldi. Valizimizle gelip, oturduk.
İç ben: İyi de, bu evi kırklamadan rahat edemem ki ben! Kim bilir kimler oturdu şurada. Ay, bir kaşıntı geldi… Amaaaan!… Bizimkiler gibi bir temizlikçi bulabilir miyim acaba? Domestos var mıydı Rusya'da?
Dış ben: Yeni bir memlekette yaşamak, dünya mutfaklarını da tatmak anlamına geliyor bir açıdan. Hemen her gün farklı bir şeyler denemeye çalışıyorum. Bu harika bir duygu.
İç ben: Kabak! Kabak bulmam lazım! Bu çocuk günlerdir doğru dürüst zeytinyağlı yiyemedi. Ne vardır ki buralarda doğru düzgün? Ne bulsam da pişirsem şu yavruya?!!
Dış ben: Derin okula yeni başladı. İlk veli toplantısına katıldım geçen hafta. Eğer hava -18'in üstündeyse her gün 3 kez bahçede oynatıyorlarmış öğrencileri. -18'in altında pek riske etmek istemiyoruz diyorlar. Ne değişik...
İç ben: Eksi… 18???
Yut o çığlığı. Erit içinde hemen! Şimdi diaframı şişiiiirrr, at çığlığını içineee… Ardından yavaşça dudaklarını arala. Dudaklarının arasından ince ince çıkart çığlığı yanında oturanlara fark ettirmeden.
- İiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Dış ben: Son zamanlarda yaşanan siyasi gelişmeler nedeniyle, sokakta fazla dikkat çekmemeye çalışıyorum. Mümkün olduğunca sessiz ve ağırbaşlı hareketlerle ortama uyum sağlıyorum.
İç ben ve Derin: - Annecim uzaklaşma gözümün önünden. Bağırtma beni.
- Neee??
- Ne denmez; efendim denir.
- NEEEEE?
- NE DENMEZ EFENDİM DENİRRRR!!!
Dış ben: Bu eve özel getirdiğim tabloları asacağız diye kullandığımız matkabın sesi, binanın güvenlik görevlisini kapımıza getirtti. Şikayet olmuş. Şu aralar en popüler yabancı grubu olmadığımız da düşünüldüğünde, tedirgin olduk tabii biraz.
İç ben: Amaaaan, yeni taşındık. İdare ediversinler onlar da. Veriverdim güvenlik görevlisine evdekilerden 1 tabak tatlı, yüzünde güller açtı.
"Bol'shoye spasibo" ( çok teşekkürler) diye diye gitti....
Bu yaygara böyle uzar gider, İrem size ara ara yazmaya devam eder ;)
Birkaç Moskova fotoğrafıyla şimdilik benden bu kadar!
 |
| Mavi paltolu yaşlı kadın |
 |
| Evim sıcak evim |
 |
| Her yerde bir yılbaşı ağacı |
 |
| Çoğu leğenden bozma plastiklerle kayan çocuklar |
 |
| Görüşmek üzere! |
Özletme kendini fazla. Kolaylık dilerim canı gönülden :)
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim! Kucak dolusu sevgiler buradan da :)
SilKolaylıklar diliyorum sana. Benim için en zoru soğuk ve karla imtihanım olurdu sanırım. Zira Çanakkale'ye 1 cm kar yağsa depresyona giriyorum ben :S
YanıtlaSilÇok teşekkürler Antigone. Ben şimdilik kar havasını sevdim :) Ama daha ne kadar böyle gider bilmiyorum! Aşağıda Bahar Yorgun'un yorumunda bir fıkranın linki var. Koptum okuyunca! Ona da dönebilirim. Emin değilim :D
Sil-18 üzeri ise iyidir. Üç yıl Kars'ta yaşadım ve -12'de öğlenleri alışverişe giderdik. O günleri hatırlattın bana. Hayatının hem en heyecanlı, hem de en zor dönemleri olacak gibi. Kolay gelsin.
YanıtlaSilTipi olmadıkça, soğuk hava çok temiz bir his verdi bana. Şimdilik güzel gidiyor. Yakında bıkar mıyım göreceğiz :D Teşekkür ederim.
Silcanım ya
YanıtlaSilSevgiler Yasemincik :)
SilHer Türk kızının düşüncesini ne kadar da güzel kaleme almışsın nükteli hoş yazılarının devamını diler güzel Zaman'larının bizimle paylaşılmasına da hayır diyemeyiz tabi ki çünkü seni ve güzel kalemini özlüyorum iyi Zaman geçirmen Diek'lerimle ��
YanıtlaSilGüzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim sevgili Nazlı. Ben de daha fazla yazmaya fırsat yaratmaya çalışıyorum.
SilOfff bizimki bütün kış hasta. Orda hiç düşünemiyorum. Allah kolaylıklar versin inşallah.
YanıtlaSilSoğuğa çıktıkça mikroplar ölüyor sanırım ;) Size de kolaylıklar dilerim Sevgiler!
SilEşyalı ev maddesinin dış sesini okuyunca, aklımdan geçenler iç sesle aynı oldu :D kadın milleti işte hepimiz aynıyız :))) merak ve heyecanla bekliyorum yeni yazıları :) sevgiler
YanıtlaSilHahahaaa! Hepimizin içinin bir köşesinde aynı kadın vıdı vıdı yapıyor di mi? :D
SilSüpersiniz İrem Hanım! :D
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim :) Siz de süpersiniz!
SilSizi çok özlemiştim iyi geldı
YanıtlaSilSelamm irem moskova sana yaramış rusyaya ayrı guzelik katmışın
SilSelam irem moskovata ayrı guzellil katmışın😊
SilBen de sizlerle yazı/yorum üzerinden sohbet etmeyi özlemişim sevgili Özge. Çok teşekkürler :)
SilTeşekkür ederim Levent Bey.
SilYut o çığlığı ;))) Çok güldüm ama özlemişim yazılarını. Metro durağı harikaymış yaaa müze gibi valla :)) Bir İzmirli olarak -1 i kaldıramıyor bünyem -18 hiiiçç bana göre değil anacım sıcak iklim insanıyım ben soğukta yaşayamam;)) Allah yardımcın olsun tatlım :))
YanıtlaSilMetro duraklarının her biri birbirinden şahane! Onun için apayrı bir yazı yazmam lazım. Gerçekten de açık hava müzesi gibi bir şehir burası. Sıcaklar başlayınca beklerim ;)
Silözlemiştik :) Kanada'ya taşınan İzmirli fıkrası var okumadıysan tavsiye ederim bu kadar kar görünce aklıma hemen o geldi :)
YanıtlaSilhttp://mizah.milliyet.com.tr/Komik-Yazi-kanada-ya-tasinan-bir-turk-un-gunlugu-anilar-Oku_YaziDetay_5331.htm
Gözümden yaş geldi okurken! Çok teşekkürler. Umarım ben de aynı duruma düşmem :))) kucak dolusu sevgiler!
SilBen yavru vatanda bile Türkiye yi çok özledim, aradım. Allah yardımcınız olsun... Kısa zamanda alışırsınız inşallah
YanıtlaSilBen yavru vatanda bile Türkiye yi çok özledim, aradım. Allah yardımcınız olsun... Kısa zamanda alışırsınız inşallah
YanıtlaSilÇok teşekkürler sevgili Berrin. Çocuğun derdinden şehir/ülke değiştirdiğimi anlamadım daha neredeyse!
SilKolaylıklar dilerim.Ozlemistim sizi;)
YanıtlaSilTeşekkürler sevgili Neslihan! Artık yazı yazmaya biraz daha fazla zaman yaratabileceğimi umuyorum.
SilTatlı İrem, Şeker İrem, seni okumak keyif, takipteyim. Sen o güzel enerjinle -18leri +18 yaparsın..... ....Moskova kolay gelsin sana....Karlı Bir Ankara gününden selamlar...Haydi Kal sağlıcakla....
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim! O sizin güzelliğiniz :)) Ankara da 3cm kar içindeymiş. Okullar tatil olmuş. Alıyoruz haberleri :D
SilKomunist ülkede doğan her Türk sessiz ve kamufle yaşamayı öğrenir. Seni anlıyorum bu yüzden. Eskiden çok daha kötüydü üstelik. Her neyse, konuştuğumuz gibi şanslısın;)
YanıtlaSilVallahi pek sessiz durabildiğimizi söyleyemeyeceğim. Ama deniyorum! :D
SilBu yaz gitmistik. Çok renkli ve kültür dolu bir kent.deneyim ve gozlemlerinizi yazmanızi bekliyorum.size bol gezmeler bize de okumalar.Bekliyorum.
YanıtlaSilBen de tadıyla gezebileceğim zamanın gelmesini iple çekiyorum!
SilÇok teşekkürler sevgili Nurdan :)
Aaaaa ben nerdeyim ayol kaçırmışım olayı ne , kim, nezaman, nereye. , neden, nasıl taşınmış..... benim neden haberim olmamış.... 7-8 aydır ben de yoğunum ama yine de bir yerlerden rastlanır...duyulur... demek iyi takip edememisim... fotoğraflar harika hayırlı olsun....
YanıtlaSilYaaaa sorma :) Çok teşekkür ederim. Ben de epey süre bir görünüp bir kayboldum zaten kendi koşuşturmacalarımdan.
SilBundan sonra irtibatta kalalım bari ;) sevgiler!