BEYAZ BİR SAYFA

Bugün Moskova'da güneşli bir gün. Kara kışın ortasında olduğumuzu düşünürsek, gerçekten de dışarıda ışıl ışıl bir ortam olması ayrıcalıklı bir durum. 


Bu yıl #dikişodamda29Ekim etiketiyle yürüttüğümüz #engüzelkırmızı #engüzelbeyaz etkinliğimiz için dikmiş olduğum bu ceketi yayınlamak için ülkemde suların durulmasını bekleyip durmuştum. Aklı, kendisine gösterileni değil, ondan ötesini analize çalışan her cumhuriyet çocuğu gibi, benim de kalbim sıkışıp, kaygılı bekleyişim sürüp gitti haftalarca. 

Ama kaygı ne kendimizi ne çevremizi güzellikle dönüştürmemize fayda sağlamıyor ne yazık ki. Kendimi yeniden dingin, kararlı ve mutlu hissederek yazı yazmam biraz zamanımı aldı. İşte buradayız yine. Bu kadar uzun aralıklarla yazınca okur sayım 15'e düştü sanırım ama olsun :) 

Büyük bir özenle diktiğim bu ceket tamamen benim tasarımım bu sefer. Nasıl yaptığımı bilmiyorum ama modelle oynaya oynaya sonunda bu görünümü elde ettim :)

Hatta ceketi bitirdim tam astarla birleştireceğim, Türkiye'de bulamadığım beyaz deri parçalarını burada bulur bulmaz, yakayı tekrar ayırdım. Yakaya ve kollara deri parçalarını ekledim ve ortaya bu çıktı. 


Kumaşım kaz ayağı desenli pamuklu bir kumaştı. Aslında ceket için tercih edilecek bir kumaş değil. Ama rahat giyebileceğim bir ceket olur diye düşünerek kestim. Bir daha olsa, tamamen koton bir kumaş kullanmazdım sanırım. Yine de, içine eklediğim astar ve tela sayesinde sertleşti. Zaten bu yaka da yumuşak bir kumaşta bu havada duramazdı. 

Modelin nasıl ortaya çıktığı konusunda daha fazla aktarabileceğim bir şey yok malesef. Ancak meraklılarına şunu söyleyebilirim:  eğer bu tarz bir yaka hoşunuza gittiyse, mevcut bir ceket - hırka kalıbınızı bir kağıda aktarın ve kağıt üzerinde biraz oynama yapın. Benzer ceket modelleri araştırın. Eminim kendi tarzınıza uygun bir modeli çıkartmakta zorlanmazsınız. 

Gelelim bu şahane pozların hikayesine :)
Bu fotoğrafları burada tanıdığım güzel insanlardan biri olan yarı İspanyol yarı Amerikalı ilginç kişilik Maggie çekti. 

Dışarısı buz gibi soğuk, çocukları okuldan almamıza 30 dakika kalmış iken, Moskova'nın en güzel köprülerinden birinin üstüne çıktık ve milletin tuhaf bakışlarına aldırmadan şakır şakır fotoğraf çektik. Benim gibi insan içinde olduğunca kazulet fotoğraflar çektirebilen bir kasıntı bile, doğru cıvıtma motivasyonuyla şu havalara bürünebildi:

Aman bir de beter, bir mükemmeliyetçi poz çekerken sormayın! Donuyorum diyorum, elini şöyle değil böyle koy diyor. Paltomu ver diyorum, bir de benim eldivenlerimle kol detayını göster diyor! 

Dondum dondum...

Neyse biz memleket özlemi ve güneşli günler temalı moda çekimimize devam edelim. Ceketi tasarlarken, etkinliğin kırmızı-beyaz giysi şartından dolayı, kalbimin üstüne güzel bir broş takma fikri geldi aklıma. Cumhuriyet Bayramımıza karşı duygularımı daha güzel anlatacak bir şey düşünemiyorum:

Dikkatli gözlerin hemen görebileceği gibi ceket önden kısa arkaya doğru uzuyor. Ortasından bir kanca ile tutturulabiliyor. Hızlı kirleniyor ama havası süper oluyor. Herkese tavsiye edilir :)

Kalbinizden sevgiyi, içinizden güneşi eksik etmeyin. 

Yeni yazılarda görüşmek üzere! ;)